నేనో వలసజీవిని......

*ఒక బిడ్డని* 

నెత్తినెట్టుకొని...

ఇంకో బిడ్డని....

చంకనెత్తుకొని....

కాలికి చెప్పులు ...

లేకుండా.......

సొంత ఊరికి...

బయలుదేరిన ...

బాటసారిని..

నేనో వలస జీవిని....

*ఈ మందుటెండలో...*

నా కాలు కాలిన పర్లేదు...

నా బిడ్డ ...

చల్లగుండాల...

అని...

ఆ నిప్పుల కొలిమిని...

పంటి బిగువున దాచిపెట్టి..

పైకి.. నువ్వుతున్న...

ఒక సగటు తల్లిని...

నేనో వలస జీవిని....

*నా కడుపు* 

ఎండిన పర్లేదు...

నా చంటి దాని....

కడుపు నిండాల....అని...

దారిలో ఎవరో...ఒకరు...

ఏదో ఒకటి..ఇవ్వకపోతారా

అని ఎదురుచూసే...

అభాగ్యురాలిని...

నేనో వలసజీవిని.....

*ఏ బస్సు లేకున్నా....*

ఏ రైలు రాకున్నా...

నా పయనం ఆగదు....

నా కాల్లల్లో

శక్తి ఉన్నంత వరకు......

ఎన్ని వేల కిలోమీటర్లయిన...

నడుస్తా....

ఎందుకంటే

నేనో వలసజీవిని...

*నన్ను అనాథను...*

చేసింది నా తల్లి...

భారతావని...